یاد داری که شبُ روز به من میـــــــــدادی (!)/درسِ انسانیتُ معرفتُ مِهرُ وفا

همه کردند تورا ، از چه سبب من نکنم ؟ (!)/گاهُ بیگاه ، شبُ روز ، به هر وقت ، دعا

عاقبت تا به سره دسته فـــرو خواهم کرد (!)/ نوک خنجر به دلِ خویش از آن نازه نگاه

هیچ دانی که اگر خم نشوی ، تو  نرود ؟ (!)/قامتِ راستُ رعنای تو از این درگاه

مَنه بیچاره به جز تو ، نــــدادم به کسی (!)/دلِ دیوانه ی خود ، ای بتِ زیبایِ چو ماه

هر زمان کآمدُ جاری شُـــــدُ ریــــــــــخت (!)/اشک از چشم تََرَم ، شانه ی تو بود پناه

بارها لطف نمودیُ نــهادی ، دوباره بگذار (!) / پای خود بر سره این چشم حقیرم ، گهگاه

کاش من جای تو بودم ، در آن دم که شدی (!)/در دلِ این همه مخلوق خدا ، سَرورُ شاه

اندکــــــی چشم بگردانُ ببین زیــــــره تو اَم (!)/زیر آن سایه ی تو ، سایه ی گیسوی سیاه

خوب در خاطر من هست که تو میــخوردی (!)/خون دل ، چون که نبودی ، ز حالم آگاه

ای دریغا ، تو ندانی که چه تنگ است هنوز (!)/دلم از دوریِ تو ، لیک چه دور است این راه

شَرم را دور بیاندازُ نشانــــــــم دِه ، دوست (!)/معنیِ عاشقیُ دوستیُ لطفُ صفا

در بیـــــاوَر که بــــــدانم ،  تو جــــداً مَـردی (!)/اشکِ هر ظالمُ فاسد ، و مرا شاد نما